Avansert søk

5 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 5 oppslagsord

sjørøvar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som driv med sjørøving;

korsar

substantiv hankjønn

Uttale

korsaˊr

Opphav

frå italiensk corsaro, av latin cursus ‘sprang, løp’; jamfør norrønt kussari

Tyding og bruk

viking 3

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt víkingr, sjå viksk; truleg ‘mann frå Vika’

Tyding og bruk

  1. nordisk sjøkrigar, sjørøvar og handelsmann frå vikingtida
    • vikingane herja både i vesterveg og austerveg
  2. i overført tyding: hardhaus
    • vere den siste vikingen

fribytar

substantiv hankjønn

Opphav

etter lågtysk vributer ‘person som har fridom til å ta bytte’

Tyding og bruk

  1. person som røvar handelsskip (i krigstid);
  2. person som opptrer på eiga hand
    Døme
    • ein religiøs fribytar

pirat

substantiv hankjønn

Opphav

av latin pirata ‘sjørøvar’; av gresk peiran ‘freiste, gå til åtak på’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • handelsskip vart borda av piratar
  2. særleg som førsteledd i samansetningar: ulovleg verksemd eller person som driv med noko ulovleg;

Faste uttrykk

  • køyre pirat
    køyre drosje utan løyve