Nynorskordboka
fribytar
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein fribytar | fribytaren | fribytarar | fribytarane |
Походження
etter lågtysk vributer ‘person som har fridom til å ta bytte’Значення та вживання
- person som røvar handelsskip (i krigstid);
- person som opptrer på eiga hand
Приклад
- ein religiøs fribytar