Artikkelside

Nynorskordboka

viking 3

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein viking	vikingen	vikingar	vikingane

Opphav

norrønt víkingr, sjå viksk; truleg ‘mann frå Vika’

Tyding og bruk

nordisk sjøkrigar, sjørøvar og handelsmann frå vikingtida
- vikingane herja både i vesterveg og austerveg
i overført tyding: hardhaus
- vere den siste vikingen