stil
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt stíll ‘skrivemåte’; latin stilus ‘griffel’Tyding og bruk
- ordleggingsmåte, uttrykksmåte
Døme
- bunden stil – poesi;
- munnleg stil
- som etterledd i
- eventyrstil
- kansellistil
- sagastil
- smakfull, forfina måte
- ei framferd med stil og eleganse
- (kunstnarleg) form (på bygningar og ting)
Døme
- ei kyrkje i romansk stil, gotisk stil;
- eit hus i gammal stil;
- høyre musikk der stilen minner om ein operette
- som etterledd i
- empirestil
- rokokkostil
- sveitserstil
- kroppsføring under ei idrettsøving
Døme
- gå i mål i fin stil
- særleg i skihopp:
- hoppe til 18 i stil
Faste uttrykk
- kome ut av stilenmiste kontrollen eller fatninga