slutt 1
іменник чоловічий
Походження
frå lågtysk; jamfør slutteЗначення та вживання
- det at noko held opp;
Приклад
- dagen lid mot slutten;
- filmen hadde ein trist slutt
- siste del;
Приклад
- drikke slutten av brennevinet
Фіксовані вирази
- gjere/få slutt påfå til å stanse
- gjere slutt på konflikten;
- kommunikasjonen mellom partane fekk slutt på problema
- ta slutt
- vere over eller forbi;
opphøyre;
stanse- krigen tok slutt;
- streiken kan ta slutt i morgon
- gå tom
- pengane tok slutt;
- olja tek slutt;
- kreftene tok slutt
- til siste sluttheilt til det ikkje er meir (tid) att;
heilt til endes- dei kjempa til siste slutt
- til sluttved enden av eit forløp;
til sist- til slutt var det ikkje meir pengar att