parkere
parkera
verb
Opphav
frå fransk; same opphav som parkTyding og bruk
- setje noko frå seg, som regel eit køyretøy
Døme
- parkere bilen
- i overført tyding: plassere (i varetekt hos andre)
Døme
- ho parkerer barna på biblioteket
- i overført tyding: utsetje eller avslutte
Døme
- dei må parkere saka og finne andre løysingar