leir 1
іменник чоловічий
Походження
frå tysk; same opphav som lægerЗначення та вживання
- område med telt, brakker eller liknande som mellombels opphaldsstad;
Приклад
- slå leir;
- bryte leir;
- liggje i leir
- som etterledd i ord som
- fangeleir
- flyktningleir
- konsentrasjonsleir
- militærleir
- samling der ein ligg i leir (1, 1);
Приклад
- reise på leir
- som etterledd i ord som
- konfirmantleir
- speidarleir
- treningsleir
Приклад
- bygdefolket var delt i to leirar
Фіксовані вирази
- liv i leirenliv og oppstyr i flokken