Nynorskordboka
lim
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit lim | limet | lim | lima |
Opphav
norrønt lím ‘bindemiddel, kalk’; frå latin ‘slam’Tyding og bruk
kleimete stoff som klistrar eller bind saman stykke av papir, tre, metall og anna
- som etterledd i ord som
- kontaktlim
- tapetlim