kvittere
kvittera
дієслово
Походження
gjennom lågtysk, frå mellomalderlatin, opphavleg av latin quietus ‘roleg’; jamfør kvitt (3Значення та вживання
- gje skriftleg prov for at noko er betalt eller motteke
Приклад
- kvittere for ein sum
- gjere gjengjeld
Приклад
- han kvitterte for gåva med ei takketale
Фіксовані вирази
- kvittere ut
- få levert mot kvittering
- kvittere ut pengane
- gjere seg ferdig med
- kvittere ut ei sak