konstituere
konstituera
verb
Opphav
frå latin ‘stille opp, fastsetje’Tyding og bruk
- tilsetje mellombels
Døme
- konstituere nokon i ei stilling
- brukt som adjektiv: fungerande;forkorta kst.
Døme
- konstituert direktør
- organisere i faste former
Døme
- konstituere ein organisasjon
- brukt som adjektiv:
- halde konstituerande møte
- utgjere eller danne hovuddrag i
Døme
- element som konstituerer ein kultur
Faste uttrykk
- konstituere seghalde det første møtet for å fordele roller og ansvar
- det nye styret konstituerte seg