Nynorskordboka
konstituere
konstituera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å konstitueraå konstituere | konstituerer | konstituerte | har konstituert | konstituer! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| konstituert + іменник | konstituert + іменник | den/det konstituerte + іменник | konstituerte + іменник | konstituerande |
Походження
frå latin ‘stille opp, fastsetje’Значення та вживання
- tilsetje mellombels
Приклад
- konstituere nokon i ei stilling
- brukt som adjektiv: fungerande;forkorta kst.
Приклад
- konstituert direktør
- organisere i faste former
Приклад
- konstituere ein organisasjon
- brukt som adjektiv:
- halde konstituerande møte
- utgjere eller danne hovuddrag i
Приклад
- element som konstituerer ein kultur
Фіксовані вирази
- konstituere seghalde det første møtet for å fordele roller og ansvar
- det nye styret konstituerte seg