immunitet
іменник чоловічий
Значення та вживання
- det å vere uimottakeleg for smitte;det å vere immun
Приклад
- mange har opparbeidd immunitet mot denne sjukdomen
- i jus: fridom frå ansvar eller straff for utanlandsk diplomat og (i visse høve) innanlandsk parlamentsmedlem
Приклад
- strafferettsleg immunitet;
- diplomatisk immunitet;
- parlamentarisk immunitet