bestandig
прикметник
Вимова
bestanˊdiПоходження
gjennom bokmål; frå lågtysk ‘som held stand, er varig’Значення та вживання
- motstandsdyktig mot kjemisk nedbryting;
- brukt som adverb: alltid (1), stendig
Приклад
- ho er bestandig blid;
- borte for bestandig