Nynorskordboka
bestandig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| bestandig | bestandig | bestandige | bestandige |
Вимова
bestanˊdiПоходження
gjennom bokmål; frå lågtysk ‘som held stand, er varig’Значення та вживання
- motstandsdyktig mot kjemisk nedbryting;
- brukt som adverb: alltid (1), stendig
Приклад
- ho er bestandig blid;
- borte for bestandig