Artikkelside

Nynorskordboka

olboge 1

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein olboge	olbogen	olbogar	olbogane

Opphav

norrønt ǫl(n)bogi, al(n)bogi; av alen ( og boge

Tyding og bruk

midtre ledd på armen
Døme
- støyte olbogen;
- krabbe på kne og olbogar – krype på alle fire
- del av erm som dekkjer olbogen
  slite hol på olbogen
del av erm som dekkjer olbogen
Døme
- slite hol på olbogen
røyrstykke forma som ein olboge (1, 1);
jamfør kne (5)

Faste uttrykk

ha spisse olbogar
komme seg fram;
vera frekk og pågåande;
gjere karriere utan å ta omsyn til andre