Nynorskordboka
kne
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit kne | kneet | kne | knea |
Opphav
norrønt knéTyding og bruk
- ledd mellom lår og legg
Døme
- krype på kne og olbogar;
- slå seg på kneet;
- ha vondt i knea;
- han låg på kne på golvet
- del av bukse som dekkjer framsida på kne (1);utposing på buksebein
Døme
- ei bukse med hol på kneet;
- få kne i buksene
- i botanikk: ledd på stengel
- vinkelforma del av noko;
Døme
- kne på vassrøyr
- krapp sving på fjord, elv, dal og liknande;smal bergrygg
Faste uttrykk
- kome/vere på kneabli eller vere dårleg stelt økonomisk eller psykisk
- økonomien er på knea;
- eg har kome på knea etter ulykka
- be på sine knebe inntrengjande om noko
- bøye kne for
- knele for
- vise seg underdanig eller vise respekt for
- falle på kneknele
- ho fall på kne og bad
- i knemed minst eitt av knea mot underlaget
- sige i kne under børa
- ikkje nå/rekkje til kneaikkje kunne måle seg med
- han når ikkje faren til knea som musikar;
- den nye spelaren rekk ikkje dei andre til knea når det gjeld resultat
- skjelve i kneavere redd
- stå på kneha eitt eller begge knea mot eit underlag
- til knes
- opp til kneet
- stå til knes i vatn;
- kjolen rekk til knes
- heilt, fullstendig
- stå til knes i korrupsjonssaker
- tvinge nokon i knepresse nokon til lydnad
- vatn i kneettilstand med unormalt mykje leddvatn i kneleddet
- vere på knea etter nokonvere forelska i nokon