ordinær
прикметник
Походження
gjennom fransk, fra latin ordinarius ‘ordnet’; jamfør ordinereЗначення та вживання
- sedvanlig, regulær
Приклад
- holde ordinær generalforsamling;
- det ordinære toget går klokka 13.30
- som ikke utmerker seg;middels, middelmådig
Приклад
- han har høyst ordinære evner