Bokmålsordboka
utvendig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| utvendig | utvendig | utvendige | utvendige |
Походження
fra lavtysk, av wenden ‘vende’Значення та вживання
- som er på utsiden;motsatt innvendig (1)
Приклад
- pusse vinduene utvendig;
- vise utvendig ro tross sterk indre spenning
Приклад
- gi emnet en utvendig behandling