Bokmålsordboka
døyve
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å døyve | døyver | døyva | har døyva | døyv! |
| døyvde | har døyvd | |||
| døyvet | har døyvet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| døyva + іменник | døyva + іменник | den/det døyva + іменник | døyva + іменник | døyvende |
| døyvd + іменник | døyvd + іменник | den/det døyvde + іменник | døyvde + іменник | |
| døyvet + іменник | døyvet + іменник | den/det døyvede + іменник | døyvede + іменник | |
| den/det døyvete + іменник | døyvete + іменник | |||
Походження
norrønt deyfa ‘gjøre døv’Значення та вживання
- gjøre uskarp
Приклад
- døyve eggen på et våpen
- gjøre medgjørlig;
Приклад
- ingen greide å døyve henne
Фіксовані вирази
- døyve neddempe
- døyve ned sansene