Enkelt søk | Begge ordbøkene

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

substantiv hankjønn

substantiv hankjønn eller hunkjønn

terrengformasjon som hever seg over omgivelsene;
høydedrag
Eksempel
- troppen lå oppe på høyden
høyereliggende strøk
Eksempel
- lufta er friskere her i høyden

substantiv hokjønn

utstrekning oppover;
til skilnad frå breidd (1, 1) og lengd (1)
Døme
- høgd: 1,80 m;
- vekse i høgda
nivå i høve til eit lågare nivå
Døme
- flyet taper høgd
stad eller nivå høgt oppe;
høgare luftlag
Døme
- sveve i høgda
terrengformasjon som ris opp over omgjevnaden;
høgdedrag
høgareliggjande strøk eller lende
Døme
- feire påske i høgda
i idrett: høgdehopp sjå høgde (2
Døme
- hoppe høgd;
- han var best i høgd
horisontal avdeling av noko;
etasje
Døme
- bu i andre høgda;
- hus på tre høgder
i musikk: øvste, høgaste tonane i skalaen eller i ei røyst;
jamfør tonehøgd
grad av storleik, utvikling eller liknande
Døme
- prisane når nye høgder;
- vere på høgda av karrieren;
- han har ikkje vore heilt på høgda i det siste

høgd over havet
fastsett mål på kor høgt noko ligg over havflata;
forkorta hoh.
1000 meters høgd over havet
i høgda
- oppetter
  byggje i høgda;
  klatre i høgda
- i høgareliggjande strok
  det ligg snø i høgda
- ikkje meir enn;
  maksimalt, høgst
  dette har i høgda akademisk interesse;
  det tek i høgda to timar
på høgd med
- like god;
  jamgod
  han var på høgd med dei beste
- på omtrent same breiddegrad som
på høgd med situasjonen
i stand til å ha kontroll
ho kjende seg på høgd med situasjonen;
han er ikkje på høgd med situasjonen
ta høgd for
ta med i vurderinga, i planlegginga
det vart teke høgd for opp mot 70 anløp i året