Enkelt søk | Begge ordbøkene

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

substantiv hankjønn

norrønt blómstr

plantedel som består av ei samling (godt synlege) farga kronblad og andre delar som inngår i formeiringa av planta;
blom (2, 1)
Døme
- ei plante med rot, stengel, blad og blomster
plante med ein eller fleire blomstrar og ikkje trevoren stengel;
blom (2, 2)
Døme
- plukke blomstrar;
- vatne blomstrane;
- ein hage full av blomstrar
ting eller figur som liknar på ein blomster (1)
Døme
- ein duk med broderte blomstrar på
det å bløme (1);
bløming, blom (2, 4)

i blomster
med utsprotne blomstrar;
i bløming
treet står i blomster
seie det med blomstrar
uttrykkje beundring, ros, takk eller liknande ved å gje blomstrar
slå ut i full blomster
i overført tyding: kome til uttrykk i full mon
den indre uroa slo ut i full blomster