Nynorskordboka
blom 2, blome 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein blom | blomen | blomar | blomane |
| ein blome | |||
Opphav
norrønt blóm nøytrum og blómi maskulinumTyding og bruk
- plantedel som består av ei samling (godt synlege) farga kronblad og andre delar som inngår i formeiringa av planta;
Døme
- ei plante med vakre raude blomar;
- eit tre med velduftande blomar
- plante med ein eller fleire blomar (2 og ikkje trevoren stengel;
Døme
- det veks blomar i hagen;
- kjøpe blomar til morsdagen
- ting eller figur som liknar på ein blom (2, 1)
Døme
- ei festdrakt med broderte blomar;
- eit smykke med ein blome av sølv
- særleg i bunden form eintal: det beste, gjævaste eller venaste av noko
Døme
- samle blomen av ungdomen vår
Faste uttrykk
- i blommed utsprotne blomar;
i bløming- solsikkene står i blom
- seie det med blomaruttrykkje beundring, ros, takk eller liknande ved å gje blomar
- slå ut i full blomi overført tyding: kome til uttrykk i full mon
- talentet hennar har slått ut i full blom