Avansert søk

Nynorskordboka 21 oppslagsord

yr 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

fint regn (til dømes frå skodde);
duskregn;
jamfør regnyr
Døme
- det var yr i lufta
fint snøfall;
jamfør snøyr

yr 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

mylder
Døme
- det er som yret i ei maurtue
små kvervlar i sjøflata etter ein fiskestim

yr 3

adjektiv

Tyding og bruk

oppkava, fortumla

Døme

hesten var yr;
ein yr ungdom;
vere yr av glede;
han vart så yr og rar i hovudet

yre 2

yra

verb

Opphav

norrønt ýra

Tyding og bruk

falle som yr (1, 1)
Døme
- det yrer av skodda
snø fint og tett

yre 3

yra

verb

Opphav

jamfør yrje (; samanheng med aure (

Tyding og bruk

kome eller strøyme på i stor, talrik mengd;
yrje (2, kry (3, myldre, vrimle;
jamfør yrande
Døme
- det yrer og kryr av maur overalt;
- gata yrer av folk
om brå kjensle: strøyme gjennom kroppen
Døme
- det yrer i kroppen
om fiskestim: lage yr (2, 2)
Døme
- det yrer av sildestimen

yrje 2

yrja

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med aure (, yre ( og yre (

Tyding og bruk

jamfør yrjande

Døme

det yr og kryr av rotter og mus;
det urde av ungar

vêrvarslingsteneste, vervarslingsteneste, vêrvarslingstenest, vervarslingstenest

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

(offentleg) institusjon som lagar og sender ut vêrvarsel
teneste (7) som gjer vêrvarsel tilgjengelege for ålmenta
Døme
- vêrvarslingstjenesta Yr

yrje 1

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør yrje (

Tyding og bruk

stor, talrik mengd;
mylder, dunge;
yr (2, 1)
Døme
- svære yrjer med grashopper øydela avlinga;
- stolar og krakkar stod i ei yrje bortover golvet
vind med fint regn

yreregn, yrregn

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

særs fint regn;

yren 2

adjektiv

Opphav

jamfør yr (

Tyding og bruk

yr (3
Døme
- han var så yren og vill i auga
fortumla;
urven, uopplagd;
ør (1), øren
Døme
- dei vart litt yrne i hovudet etter skjenken;
- han låg der yren og kasta på seg

Side 1 av 3

Resultater per side: