Avansert søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

vrak 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå lågtysk eller nederlandsk; same opphav som rak (

Tyding og bruk

(skrog av) skip som er totalhavarert;
skipsvrak
Døme
- dei overvakar vrak langs kysten der det er fare for oljeutslepp
drivgods, rekved
Døme
- leite etter vrak langs stranda
noko som er skadd eller øydelagt og ikkje kan brukast
Døme
- køyre bilen til vrak;
- mindre sagbord og skadd tømmer blir rekna for vrak
person som er fysisk eller psykisk nedbroten
Døme
- eit alkoholisert vrak;
- kjenne seg som eit vrak

Faste uttrykk

kaste/slå vrak på
forkaste;
vrake (1)
kaste vrak på tradisjonane;
fleire måtte slå vrak på slektsgarden

vrak 2

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

om fartøy: som har vorte eit vrak (1, 1);
totalhavarert
Døme
- skuta låg vrak
om person: som kjenner seg som eit vrak (1, 4);
nedbroten, utsliten
Døme
- pårøyninga var så stor at han var heilt vrak neste dag

vrake

vraka

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

av lågtysk wraken eller av vrak (

Tyding og bruk

forkaste som ueigna;
forsmå (1), vise bort;
kaste (2, 4)
Døme
- vrake eit framlegg;
- jenta vraka guten
om vrakar: granske varekvalitet og skilje ut det som ikkje held mål
Døme
- vrake fisk;
- vrake tømmer
gjere til vrak;
øydeleggje
Døme
- han sovna ved rattet og vraka bilen

Faste uttrykk

velje og vrake
ta det ein helst vil ha
det er berre å velje og vrake frå menyen;
du kan velje og vrake frå eit utval italienske vinar

skipsvrak

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

vrak (, 1) av eit grunnstøytt eller forlist skip

kaste/slå vrak på

Tyding og bruk

Sjå: kaste, vrak

Døme

kaste vrak på tradisjonane;
fleire måtte slå vrak på slektsgarden

vraktømmer

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

tømmer frå eit vrak;

bilvrak

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

vrak (, 3) av bil

fjordbotn

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør botn

Tyding og bruk

grunn (1, 4) i ein fjord
Døme
- finne vrak på fjordbotnen
inste enden av ein fjord
Døme
- bu inni fjordbotnen