Avansert søk

5 treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

vasall

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå latin; opphavleg keltisk ‘tenar’

Tyding og bruk

  1. i mellomalderen: person som hadde jord i len av ein konge eller lensherre med plikt til å yte administrativ eller militær teneste

hertug

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt hertogi, av lågtysk hertoch; av hær opphavleg ‘hærførar’

Tyding og bruk

  1. (tittel for) adelsmann med høgaste rang
    Døme
    • hertugen av Edinburgh
  2. om eldre forhold: hærførar;

kronvasall

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

om eldre forhold: vasall (1) som hadde lenet sitt beinveges frå fyrsten

lensmann

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt lénsmaðr, opphavleg ‘mann som har eit len, vasall’

Tyding og bruk

  1. i mellomalderen: tenestemann under sysselmannene
  2. eldre nemning for politistasjonssjef

len

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt lén, frå lågtysk; same opphav som lån (2

Tyding og bruk

  1. om eldre forhold: (bruksrett til) landområde, gods eller liknande som ein lensherre overlét ein vasall;
    jamfør lensstell
  2. embetsdistrikt i Danmark-Noreg frå 1300-talet til 1662, avløyst av amt
  3. i Finland og Sverige: administrasjonsområde (län) som svarer til fylke