Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

ste 2, stede 2

steda

verb

Opphav

norrønt stedja ‘få til å stå’, samanheng med stad (1; i forma innverknad frå lågtysk

Tyding og bruk

ta i teneste;

Faste uttrykk

  • ste seg
    ta teneste
    • ho stedde seg i teneste på garden

ste 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt steði m; samanheng med stade

Tyding og bruk

Døme
  • smieste

ste seg

Tyding og bruk

ta teneste;
Sjå: ste

ambolt

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. blokk av stål til å hamre ut metall på;
  2. midtbeinet i mellomøyret; jamfør hamar (1, 5) og stigbøyel (2)

naudstadd, nødstadd

adjektiv

Opphav

norrønt nauðstaddr; jamfør ste (2

Tyding og bruk

Døme
  • naudstadde folkegrupper

arkont

substantiv hankjønn

Uttale

arkon t

Opphav

av gresk arkhon ‘førar’

Tyding og bruk

høg(ste) embetsmann i det gamle Hellas, særleg i Aten

steson

substantiv hankjønn

Opphav

av ste-

Tyding og bruk

son som ein ektemake har frå eit tidlegare ekteskap eller utanom ekteskap;

stefar

substantiv hankjønn

Opphav

av ste-

Tyding og bruk

mann i høve til barn som kona hans har frå eit tidlegare ekteskap eller utanom ekteskap;
jamfør stebarn

stedd

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av ste (2

Tyding og bruk

festa, leigd;

Faste uttrykk

  • vere ille stedd
    sitje vanskeleg i det

stebarn

substantiv inkjekjønn

Opphav

av ste-

Tyding og bruk

  1. barn som ein ektemake har frå eit tidlegare ekteskap eller utanom ekteskap;
    • sjå på stebarnet som sitt eige
  2. person, institusjon som blir urettvist behandla
    • eit stebarn i samfunnet