Avansert søk

Nynorskordboka 40 oppslagsord

stas

substantiv hankjønn

Opphav

truleg samanfall av lågtysk stacie ‘kyrkjeleg prosesjon, prakt’ og mellomalderlatin statio ‘stogg under prosesjon’ og genitiv av eldre dansk stat ‘prakt, pryd’; samanheng med stasjon

Tyding og bruk

prakt, pryd;
pynt (2
Døme
- vere kledd i sin finaste stas;
- vere berre til stas;
- gå, sitje på stas – gå, sitje utan å gjere nyttig arbeid, ha gode dagar
fest (3, moro (1
Døme
- barna synest det er stor stas med jula
- glede (1
  det vart stor stas da dei trefte kvarandre att;
  gjere stas på ein – hylle ein

Faste uttrykk

heile stasen
alt saman
vi stua heile stasen inn i bua

stase

stasa

verb

Tyding og bruk

gjere staseleg, pynte

Døme

stase (seg) opp, til, ut

gjere krus på

Tyding og bruk

gjere stas på;

Sjå: krus

ikle seg

Tyding og bruk

kle på seg;

Sjå: ikle

Døme

dei ikler seg sin beste stas

heile stasen

Tyding og bruk

alt saman;

Sjå: stas

pomp og prakt

Tyding og bruk

overdådig stas;

Sjå: pomp, prakt

Døme

han vart motteken med pomp og prakt;
jubileet vart markert utan pomp og prakt

prunk

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk; samanheng med prange (

Tyding og bruk

glans og prakt;

prunklaus

adjektiv

Tyding og bruk

utan prunk;

utan stas;

enkel og smålåten

påhengd

adjektiv

Tyding og bruk

som er hengd på
Døme
- påhengd stas
unaturleg, kunstig (2)
Døme
- den lykkelege slutten verkar påhengd

bragdeband

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør bragd og bragde

Tyding og bruk

vove band med mønstervev

Døme

vovne bragdeband til stas på bunadlivet

Side 1 av 4

Resultater per side: