Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillinger
Kontakt oss
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Enkelt søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøyde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjoner
konjunksjoner
subjunksjoner
interjeksjoner
Nullstill
Listevisning
Om avansert søk
Ett treff
Nynorskordboka
10
oppslagsord
stank
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
lågtysk
;
av
stinke
Tyding og bruk
sterk, vond lukt
;
ill tev
Døme
kjenne stanken frå kloakken
Artikkelside
stanke
1
I
stanka
verb
Vis bøying
Tyding og bruk
lukte vondt
;
stinke
,
tevje
Artikkelside
stanke
2
II
stanka
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
stanka
;
samanheng
med
stynje
Tyding og bruk
puste tungt
;
pese
,
stynje
Artikkelside
odør
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
gjennom
fransk
;
frå
latin
Tyding og bruk
lukt
(
1
I
, 1)
;
duft
(1)
;
stank
Døme
det låg ein odør av roten fisk i lufta
Artikkelside
brom
1
I
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
av
gresk
bromos
‘stank, tev’
Tyding og bruk
grunnstoff
(1)
med
atomnummer
35
;
kjemisk symbol
Br
Artikkelside
tev
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
þefr
‘tev, smak’
Tyding og bruk
pust
(
1
I)
, ande(drag)
Døme
dra, halde, miste teven
;
ta teven frå nokon
;
kjenne teven av noko(n) i nakken
vêr, teft (av vilt)
Døme
få teven av byttet
–
snuse opp, kome på spor av
(vond) lukt, stank
Døme
illtev
;
råtev
;
ein stram, roten tev
Artikkelside
gys
1
I
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
av
gyse
(
1
I)
Tyding og bruk
luftstraum,
gust
dunst
;
stank
Artikkelside
stinke
stinka
verb
Vis bøying
Opphav
frå
lågtysk
Tyding og bruk
gje frå seg stank
;
lukte vondt
;
tevje
stinke av sterk parfyme
verke motbydeleg
sjølvros stinkar
Artikkelside
fnugg
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
frå
dansk
,
jamfør
norrønt
fnykr
‘stank’
;
svensk
fnyk
‘støvkorn’ og
fnokk
Tyding og bruk
liten, lett partikkel
;
fjom
som etterledd i ord som
snøfnugg
støvfnugg
grann
(
1
I)
,
snev
Døme
ikkje fnugg av sanning
Artikkelside
dunst
substantiv
hankjønn eller hokjønn
Vis bøying
Opphav
frå
lågtysk
;
samanheng
med
dust
(
1
I)
Tyding og bruk
lukt, stank, eim
Døme
dunst av våte klede
;
dunst av klor
i overført tyding:
snev
Døme
ein liten dunst av truverd
;
ein dunst av noko som har vore
Artikkelside