Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

stam 1

substantiv hankjønn

Opphav

kanskje same opphav som stamme (

Tyding og bruk

karpefisk med avrunda gattfinne, mørk olivengrøn rygg og sølvblanke sider og buk;

Leuciscus cephalus

stamme 1

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå lågtysk; samanheng med stå (

Tyding og bruk

kraftig, loddrett del av eit tre eller ei stor plante som går frå rota og deler seg ut i greiner;
stomn
Døme
- ei slank stamme;
- borken på stamma var tjukk og knudrete
- - bjørkestamme
  - trestamme
fast del av eit heile, ei gruppe eller liknande;
hovuddel, kjerne
Døme
- byggje opp ei stamme av dugande fagfolk;
- desse spelarane er stamma i laget
gruppe menneske med felles opphav, kultur, språk og territorium;
folkegruppe
Døme
- germanske stammar
fast bestand (1 av ei dyre- eller planteart
- - torskestamme
  - viltstamme
i språkvitskap: del av eit ord som er att når bøyingsendingar er tekne bort;
stomn
Døme
- 'sov-' er stamma av verbet å sove

Faste uttrykk

eplet fell ikkje langt frå stamma
brukt om person som liknar far sin eller mor si
siste skot på stamma
siste nykomar eller tilvekst innanfor eit visst felt eller ei viss gruppe

kløfte

kløfta

verb

Tyding og bruk

dele i to eller fleire delar

Døme

stammen kløfta seg i tre greiner