Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 62 oppslagsord

sport

substantiv hankjønn

Opphav

engelsk av disport, gjennom gammalfransk; frå latin eigenleg ‘moro, tidtrøyte’

Tyding og bruk

  1. samnemning på ymse former for kroppsøving, idrett og fritidssyssel
    Døme
    • klatresport;
    • motorsport;
    • seglsport;
    • skisport;
    • travsport;
    • drive med sport og idrett
  2. noko som er populært eller spennande
    Døme
    • epleslang er ein utbreidd sport;
    • det gjekk sport i innsamlinga

sporte

sporta

verb

Tyding og bruk

drive med sport

paradegrein

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

grein, disiplin eller spesialisering som nokon er særleg sterk i, ofte brukt om sport
Døme
  • skeiser var lenge ei paradegrein for Noreg;
  • kompromiss er paradegreina for norske politikarar

parade

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå spansk; opphavleg av latin parare ‘førebu’

Tyding og bruk

  1. mønstring (2) eller framvising, særleg ved festlege og høgtidelege høve
    Døme
    • dei militære leia paraden;
    • ein parade av skuleelevar;
    • festivalen vart opna med ein parade gjennom Storgata
  2. om eldre forhold: straff i skulen eller militæret i form av ekstra tidleg frammøte
    Døme
    • elevane fekk parade og måtte møte ein time tidlegare
  3. avverjande rørsle, støyt eller slag i sport
  4. i riding: brå stogg eller bremsing av hest som er i stor fart

hundekøyring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

køyring med trekkhundar og slede eller pulk, ofte som sport

førstedame, fyrstedame

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. den viktigaste eller mest prominente kvinna innanfor sport, politikk, kultur eller liknande
    Døme
    • som verdsmeister kan ho utan tvil kalle seg boksesportens førstedame
  2. kvinneleg ektefelle til statsoverhovud i eit land, særleg USA
    Døme
    • bruke makta som førstedame aktivt for saker ho brenn for

friområde

substantiv inkjekjønn

Opphav

av fri (2

Tyding og bruk

utandørs område som er sett av til allmenn ferdsel, leik, sport, turvegar, parkar eller liknande;

risikosport

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. sport der utøvarane utset seg for store farar;
  2. aktivitet som er forbunde med risiko eller uvisse

teknikk

substantiv hankjønn

Opphav

fransk technique; frå gresk av tekhne ‘kunst, middel’

Tyding og bruk

  1. praktisk regel eller framgangsmåte i handverk, kunst, sport o a verksemd;
    praktisk (hand)lag, dugleik, tame
    Døme
    • lære ein teknikk;
    • fiolinisten hadde ein blendande teknikk;
    • fri teknikklangrennstevling der ein kan velje stilart, dvs at det er tillate med skøyting
  2. måte å gå fram på når ein skal lage noko eller få maskinar og apparat til å verke;
    framgangsmåte, fagkunnskap, særleg med tanke på praktisk utnytting av naturkrefter, forskingsresultat, oppfinningar og liknande
    Døme
    • elektroteknikk;
    • produksjonsteknikk;
    • utvikle ein ny teknikk;
    • den moderne teknikken

friareal

substantiv inkjekjønn

Opphav

av fri (2

Tyding og bruk

utandørs område som er sett av til allmenn ferdsel, leik, sport, turvegar, parkar eller liknande;