Nynorskordboka
umetteleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| umetteleg | umetteleg | umettelege | umettelege |
Tyding og bruk
- som nesten ikkje blir mett (1) på mat
Døme
- ha ein umetteleg appetitt
- i overført tyding: som ikkje lèt seg oppfylle eller dempe;
Døme
- vere umetteleg når det gjeld sport;
- behovet er umetteleg;
- ha ein umetteleg hunger etter kunnskap