Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

solo 1

substantiv hankjønn

Opphav

av solo (2

Tyding og bruk

  1. musikkstykke for éi røyst eller eitt instrument
    Døme
    • trompetsolo;
    • spele, syngje ein solo
  2. dans som éin person utfører

solo 2

adverb

Opphav

frå italiensk av; latin solus

Tyding og bruk

Døme
  • bli sitjande heilt solo;
  • danse, spele, syngje soloaleine, ofte med tonefølgje

solist

substantiv hankjønn

Opphav

av solo (1

Tyding og bruk

person som utfører ein solo
Døme
  • kor med solist

dunlett

adjektiv

Tyding og bruk

lett som dun (1;
svært lett
Døme
  • ein dunlett solo avslutta plata;
  • kvit, dunlett nysnø

konsertant

adjektiv

Tyding og bruk

  1. om instrument i orkester: som blir spela solo skiftevis med andre soloinstrument
  2. som blir framført som konsert
    Døme
    • ei konsertant framføring av operaen

solaveksel

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk, frå italiensk sola (di cambio); av solo (2

Tyding og bruk

veksel som berre er utferda i eitt eksemplar

soloprestasjon

substantiv hankjønn

Opphav

av solo (2

Tyding og bruk

prestasjon gjord av éin person;
einmannsprestasjon
Døme
  • målet kom etter ein soloprestasjon av midtspissen

trompetsolo

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

solo (1, 2) med trompet