Nynorskordboka
solo 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein solo | soloen | soloar | soloane |
Opphav
av solo (2Tyding og bruk
- song eller spel framført av éi røyst eller eitt instrument
Døme
- syngje ein solo;
- saksofonisten imponerte med strålande soloar
- (del av) musikkstykke for éi røyst eller eitt instrument
- dans som éin person utfører