Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
21 treff

Nynorskordboka 21 oppslagsord

slurv 1

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

slurvete, sjuskete person
Artikkelside

slurv 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å slurve (2;
ringt arbeid
Døme
  • det er berre fusk og slurv
Artikkelside

slurve 2

slurva

verb

Opphav

truleg samanheng med slarve

Tyding og bruk

arbeide rotete og vyrdlaust;
gjere ringt arbeid;
vere unøyaktig;
Døme
  • slurve frå seg arbeidet;
  • slurve med leksene
Artikkelside

vite, vete 2

vita, veta

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt vita

Tyding og bruk

  1. ha kjennskap til;
    ha greie på
    Døme
    • eg visste ikkje at du kom;
    • veit du korleis det gjekk?
    • det kan vere lygn, for alt eg veit;
    • la nokon vite kva ein meiner;
    • ikkje sei det til han du veit;
    • så vidt du veit det!
    • dei visste ikkje om det
  2. ha skjøn på;
    ha innsikt i
    Døme
    • ikkje vite betre;
    • du veit ikkje kva du snakkar om;
    • er ikkje dette sløsing, så veit ikkje eg;
    • dei veit å innrette seg;
    • vi visste ikkje mykje om reglane
  3. vere sikker på
    Døme
    • du kan aldri vite;
    • det er ikkje godt å vite kva ein skal tru;
    • eg visste det ville gå slik

Faste uttrykk

  • det beste ein veit
    det ein rangerer høgast (innanfor eit slag)
    • pizza er det beste eg veit;
    • dansing er det beste han veit
  • det ein ikkje veit, har ein ikkje vondt av
    det ein ikkje har kjennskap til, blir ein ikkje plaga av
  • gudane veit
    det er ikkje godt å seie;
    ingen kan vite
    • gudane veit korleis det gjekk til
  • ikkje vite av
    ikkje godta eller ville ha med å gjere
    • eg vil ikkje vite av slurv;
    • ho vil ikkje vite av han
  • ikkje vite av seg
    vere ute av seg;
    ikkje vere fullt medviten
  • ikkje vite kva fot ein skal stå på
    ikkje vite kva ein skal gjere
  • ikkje vite si arme råd
    ikkje sjå nokon utveg
  • må vite
    kan du vel skjøne
    • eg vart trøytt, må vite
  • vite korkje att eller fram
    vere rådvill;
    vere forvirra
    • han vart så forferda at han visste korkje att eller fram
  • vite korkje ut eller inn
    ikkje sjå nokon utveg
Artikkelside

vals 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå tysk Walzer av walzen ‘snu seg rundt’

Tyding og bruk

  1. (musikk til) pardans i ¾ takt
    • sakte vals
  2. i uttrykk

Faste uttrykk

  • slinger i valsen
    avvik frå det fastlagde; slurv
Artikkelside

ikkje vite av

Tyding og bruk

ikkje godta eller ville ha med å gjere;
Sjå: vite
Døme
  • eg vil ikkje vite av slurv;
  • ho vil ikkje vite av han
Artikkelside

vanvyrdsle, vanvørdsle

substantiv hokjønn

Opphav

av van-

Tyding og bruk

Artikkelside

sluskeri

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å sluske;
Døme
  • nybygget var prega av sluskeri og slurv
Artikkelside

slurvete

adjektiv

Tyding og bruk

prega av slurv (2;
skøytelaus, unøyaktig;
Døme
  • slurvete og stygt arbeid;
  • ei slurvete formulering
  • brukt som adverb:
    • arbeidet er slurvete gjort
Artikkelside

slurvestell

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

Artikkelside
Side 1 av 3