Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

sene 1, sen 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt sin(a)

Tyding og bruk

  1. bandforma vev av parallelle tettvovne trådar som festar ein muskel til skjelettet
    Døme
    • forstrekkje ei sene;
    • kvar sene og sege skalv i han
  2. tråd laga av sene (1, 1) på dyr;
    tynn sterk tråd av plast eller nylon
    Døme
    • laksen greidde å slite av sena

sen 2

substantiv hankjønn

Opphav

japansk

Tyding og bruk

japansk mynteining lik 1/100 yen

sene 3

sena

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

av sene (1

Tyding og bruk

  1. slite, streve, røyne seg hardt, særleg med å dra eller bere
    Døme
    • sene og dra
  2. tøye seg fram

ringgit

substantiv hankjønn

Opphav

frå malayisk ‘takka, riflete’

Tyding og bruk

mynteining i Malaysia
Døme
  • 1 ringgit = 100 sen

senior 2

adjektiv

Opphav

latin komparativ av senex ‘gammal’

Tyding og bruk

  1. etter eit etternamn: (den) eldre, (som er) faren; til skilnad frå junior (2;
    forkorta sen. og sr.
    Døme
    • Jens Hansen senior
  2. som er meir erfaren eller har høgare stilling, rang
    Døme
    • senior innkjøpssjef

centi-

prefiks

Uttale

senˊti-; sangˊti-

Opphav

av latin centum ‘hundre’

Tyding og bruk

prefiks (1) som fortel at heile ordet står for ein hundredel av den måleininga som er nemnd i etterleddet;
i ord som centiliter og centimeter

sensor 1

substantiv hankjønn

Uttale

senˊsor, i fleirtal senˊsorar; sensoˊrar

Opphav

frå latin, av censere ‘vurdere’

Tyding og bruk

  1. person som driv med sensur (1) av innhaldet i bøker, filmar, teaterstykke eller liknande
  2. sakkunnig som vurderer eksamensprestasjonane til ein kandidat;
    jamfør sensur (2)

senterhalf

substantiv hankjønn

Uttale

senˊterhaf

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

særleg i fotball: eldre nemning for sentral midtbanespelar