Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 57 oppslagsord

rim 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt rim

Tyding og bruk

lang og smal fjøl;
Døme
  • rimmane ligg på flatstokkane over meiane på kvar side av sleden;
  • setje rimmar for vindauget;
  • rimmar i grinda

rim 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt hrím

Tyding og bruk

lag av små iskrystallar
Døme
  • bilvindauget var dekt av rim

rim 3

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt rím; frå fransk

Tyding og bruk

  1. vers eller strofe med enderim
    Døme
    • rim og regler
  2. lydleg samsvar mellom to eller fleire ord
    Døme
    • diktet går på rim
  3. Døme
    • finne eit rim på ‘våren’
  4. samsvar, samanheng
    Døme
    • det er ikkje rim i det du seier

Faste uttrykk

rime 1

rima

verb

Opphav

av rim (2

Tyding og bruk

leggje seg rim (2
Døme
  • det har rima i natt

rime 2

rima

verb

Opphav

av rim (3

Tyding og bruk

  1. Døme
    • vere flink til å rime;
    • 'vin' rimar på 'svin'
  2. gå i hop;
    høve
    Døme
    • dette rimar ikkje med det ho sa før

kvinneleg rim

Tyding og bruk

tostava rim;
til skilnad frå mannleg rim;
Sjå: kvinneleg, rim

bunden form

Tyding og bruk

stil som følgjer visse faste reglar, særleg med omsyn til rim og rytme;
Sjå: bunden
Døme
  • Shakespeare skreiv stort sett i bunden form

mannleg rim

Tyding og bruk

einstava rim;
til skilnad frå kvinneleg rim;
Sjå: mannleg, rim

kvinneleg utgang

Tyding og bruk

tostava rim med trykklett sistestaving i ei verselinje;
til skilnad frå mannleg utgang;
Sjå: kvinneleg

fryse på

Tyding og bruk

gå mot frost (ute);
bli tele eller rim (på bakken);
Sjå: fryse