Nynorskordboka
rytme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rytme | rytmen | rytmar | rytmane |
Opphav
frå gresk ‘bølgjerørsle’Tyding og bruk
- regelfast skifte i trykk eller styrke i musikk, poesi eller tale
Døme
- eit dikt med rim og rytme;
- songen har drivande rytmer
- i fleirtal: musikk
Døme
- latinamerikanske rytmer
- regelfast rørsle eller skifte
Døme
- rytmen i hjarteslaga;
- føtene gjekk i ein jamn rytme
- som etterledd i ord som
- døgnrytme
- hjarterytme