Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillinger
Kontakt oss
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Enkelt søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøyde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjoner
konjunksjoner
subjunksjoner
interjeksjoner
Nullstill
Listevisning
Om avansert søk
4 treff
Nynorskordboka
4
oppslagsord
mistillit
substantiv
hankjønn eller hokjønn
Vis bøying
Opphav
av
mis-
Tyding og bruk
mangel på
tillit
;
mistru
(
1
I)
Døme
dei har mistillit til regjeringa
;
eg har fått mistillit til bedrifta etter alle leveringsproblema
Artikkelside
parlamentarisme
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
frå
fransk
;
jamfør
parlament
og
-isme
Tyding og bruk
styreform der regjeringa kjem frå det partiet
eller
den partigruppa som har fleirtal i nasjonalforsamlinga, og som må gå av dersom fleirtalet i ei røysting gjev uttrykk for mistillit
Artikkelside
illtru
1
I
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
mistillit,
mistru
(
1
I)
Artikkelside
mistru
1
I
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Opphav
av
mis-
Tyding og bruk
mistillit
;
vantru
(
1
I
, 1)
Døme
ha mistru til nokon
;
eg fekk mistru til dei etter kvart som saka utvikla seg
Artikkelside