Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

merkbar

adjektiv

Opphav

frå tysk; jamfør merke ( og -bar

Tyding og bruk

som kan merkast;

merkande, tydeleg, påviseleg

Døme

ein merkbar nedgang

brukt som adverb
- tilstanden har endra seg merkbart

understraum

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

straum (1) under vassflata
ikkje tydleg, men merkbar reaksjon eller stemning
Døme
- ein understraum i sinnet;
- ein roman med politiske understraumar

kjenneleg

adjektiv

Opphav

norrønt kenniligr

Tyding og bruk

som ein kan kjenne att;
kjensleg (1)
Døme
- han er godt kjenneleg på ganglaget
som kan kjennast eller merkast;
kjensleg (4), merkbar
Døme
- presset var kjenneleg

følbar

adjektiv

Tyding og bruk

som kan følast;

merkbar, kjenneleg (2)

Døme

eit følbart tap;
presset er følbart

merkande

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

som kan merkast, merkbar

Døme

det er ikkje merkande

sansbar

adjektiv

Tyding og bruk

som kan sansast;

Døme

ei sansbar røynd

perseptibel

adjektiv

Tyding og bruk

som kan sansast eller oppfattast;