Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 26 oppslagsord

kostnad

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt kostnaðr; av koste (1

Tyding og bruk

  1. sum som ein betaler for varer, tenester, skyldnader og liknande;
    Døme
    • ta på seg kostnaden med utgjevinga
  2. samla verdi av materiell, arbeid, tenester med meir til å skaffe produksjonsinntekter

pris 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt príss ‘ære, lov, stas, prakt’, gjennom lågtysk, frå gammalfransk; av latin pretium ‘verdi’

Tyding og bruk

  1. pengesum ein betaler for ei vare eller ei teneste;
    verdi i pengar;
    Døme
    • prisen på brød;
    • prisane på bustader gjekk opp;
    • dei lagar eksklusive produkt og ligg høgt i pris
  2. utmerking for særleg god innsats;
    premie i konkurranse
    Døme
    • dele ut prisar i fire ulike kategoriar
  3. det å prise (3 noko eller nokon;
    ros, lovprising
    Døme
    • syngje vinens pris

Faste uttrykk

  • setje pris på
    verdsetje, like;
    setje høgt
  • ta prisen
    vere best;
    utmerkje seg
  • takk og pris
    brukt for å uttrykkje at ein er letta eller takksam;
    heldigvis
    • takk og pris for at vi bur i eit demokrati;
    • takk og pris kom ho seg unna

gratis og franko

Tyding og bruk

utan kostnad;
Sjå: franko, gratis
Døme
  • dei fekk det gratis og franko

koste 1

kosta

verb

Opphav

norrønt kosta, gjennom lågtysk; frå latin constare

Tyding og bruk

  1. stå i ein viss pris;
    kome på
    Døme
    • jakka kosta 900 kr
  2. føre med seg utgifter, kostnad
    Døme
    • bilen kostar mange tusen for året
  3. føre med seg
    Døme
    • det vil koste kamp;
    • det vil koste meg jobben
  4. bruke pengar på
    Døme
    • koste på seg eit nytt klesplagg
  5. skaffe pengar til;
    Døme
    • koste reisa;
    • koste dottera på skule

Faste uttrykk

  • det kostar å vere kar
    det er dyrt å flotte seg
  • koste flesk
    koste mykje;
    vere dyr
  • koste kva det koste vil
    gjennomføre utan å vurdere pengebruk
    • vegen skal byggjast koste kva det koste vil

bukostnad

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kostnad som ein har med å bu (3, 1)
Døme
  • renteutgiftene gjer ofte bukostnadene høge

leigebeløp

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kostnad for å leige noko

jungellov

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

lov (1, 6) som seier at dei sterkaste vil klare seg på kostnad av dei som er svakare
Døme
  • her gjeld jungellova, ser det ut til;
  • dei økonomiske jungellovene

kost 4

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt kostr, gjennom lågtysk kost(e); frå mellomalderlatin costa

Tyding og bruk

kostnad, utgift (på eit visst steg i produksjonsprosessen av ei vare)

ekstrakostnad

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kostnad (1) ut over det som er budsjettert eller forventa
Døme
  • ein ekstrakostnad for skulane;
  • ekstrakostnadene kjem av vasslekkasje

gratis

adjektiv

Opphav

av latin dativ fleirtal av gratia ‘takk’; jamfør gratulere

Tyding og bruk

  1. som ein slepp å betale for;
    Døme
    • gratis parkering
    • brukt som adverb
      • reise gratis;
      • dette kan du sjå gratis på nett
  2. brukt som adverb: som ein ikkje får betaling for
    Døme
    • arbeide gratis

Faste uttrykk

  • gratis og franko
    utan kostnad
    • dei fekk det gratis og franko
  • ikkje få noko gratis
    ikkje oppnå noko utan innsats