Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
9 treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

klynke

klynka

verb

Opphav

frå dansk; samanheng med kløkkje

Tyding og bruk

gje frå seg klagande og jamrande lydar;
Døme
  • berre gå og klynke;
  • klynke sårt
Artikkelside

klynk

substantiv inkjekjønn

Opphav

av klynke

Tyding og bruk

klagande og jamrande lyd;
Døme
  • høyre små klynk
Artikkelside

jamre

jamra

verb

Opphav

frå lågtysk eller tysk; jamfør jammer

Tyding og bruk

  1. gje frå seg gråtande eller klynkande lyd av sorg, pine eller liknande
    Døme
    • jamre av sorg
  2. Døme
    • jamre over skatten

Faste uttrykk

  • jamre seg
    • ynke seg, klynke
    • klage si naud;
      beklage seg
Artikkelside

sutre

sutra

verb

Opphav

samanheng med sut

Tyding og bruk

  1. ynke seg;
    Døme
    • barnet sutra og gret
  2. Døme
    • han går alltid og sutrar og klagar
Artikkelside

jamre seg

Tyding og bruk

Sjå: jamre
  1. ynke seg, klynke
  2. klage si naud;
    beklage seg
Artikkelside

pistre

pistra

verb

Opphav

av pist (1

Tyding og bruk

Døme
  • hunden pistrar utanfor
Artikkelside

tutre 1

tutra

verb

Opphav

av tute (2

Tyding og bruk

  1. sutre og klage;
    småskjenne;
    Døme
    • tutre på ein for noko
  2. snakke lågt;
    småskravle
Artikkelside

kvinke

kvinka

verb

Opphav

norrønt kveinka

Tyding og bruk

  1. særleg om hundar: klynke, bere seg ille
  2. om folk: sutre, klage (for småting)
Artikkelside

gniste

gnista

verb

Opphav

norrønt gnísta; av gni og gnise

Tyding og bruk

Døme
  • hunden, musa, maskinen gnistar
Artikkelside