Nynorskordboka
jammer
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein jammer | jammeren | jammerar | jammerane |
Opphav
frå lågtysk eller tyskTyding og bruk
- det å jamre;jamring, ynk (1)
Døme
- høyre gråt og jammer;
- ein stadig jammer over skattar og avgifter
- elendig stode, ulykke (2)
Døme
- verda er full av jammer og elende