Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

jammer

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk eller tysk

Tyding og bruk

det å jamre;
jamring, ynk (1)
Døme
- høyre gråt og jammer;
- ein stadig jammer over skattar og avgifter
elendig stode, ulykke (2)
Døme
- verda er full av jammer og elende

jamre

jamra

verb

Opphav

frå lågtysk eller tysk; jamfør jammer

Tyding og bruk

gje frå seg gråtande eller klynkande lyd av sorg, pine eller liknande
Døme
- jamre av sorg
klage (2, 1)
Døme
- jamre over skatten

Faste uttrykk

jamre seg
- ynke seg, klynke
- klage si naud;
  beklage seg

ynking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å ynke seg;

jammer, klaging

Døme

høyre ynking og rop om hjelp

ynksam

adjektiv

Opphav

jamfør -sam

Tyding og bruk

medynksam, miskunnsam
Døme
- bli mild og ynksam i røsta
jamrande, klagande;
ynkeleg (1)
Døme
- en låg og ynksam jammer

klagerop

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

rop som uttrykkjer klage (, 1);

Døme

i gravferda kunne ein høyre gråt og klagerop

jeremiade

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk , etter profeten Jeremia

Tyding og bruk

klagesong, jammer (1), jamring

Døme

vi måtte høyre på ein lang jeremiade over samfunnsutviklinga

klage 1

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

lågtysk; tysk

Tyding og bruk

det å klage (2, 1);
jammer (1)
Døme
- høyre på jammer og klage;
- klagene frå dei skadde
munnleg eller skriftleg fråsegn om at noko er mangelfullt, urettvist eller rettsstridig
Døme
- kokken fekk mange klager på maten;
- skrive ei formell klage;
- eg vil sende inn ei klage på vedtaket