Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

helium

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå nylatin; av gresk helios ‘sol’

Tyding og bruk

grunnstoff (1) med atomnummer 2 som høyrer til edelgassane;

kjemisk symbol He

ballong

substantiv hankjønn

Uttale

balonˊg

Opphav

frå fransk; av italiensk balla ‘ball’

Tyding og bruk

hylster, pose (av gummi, plast eller liknande) som blir blåse opp med luft eller med gass som er lettare enn luft
Døme
- blåse opp ein ballong;
- fargerike ballongar fylte med helium
ballong (1) som politiet bruker for å måle om føraren av eit motorisert køyretøy har drukke alkohol
Døme
- politiet bad han blåse i ballongen
stor, rund behaldar av tynt, lufttett material som svever i lufta ved å vere fylt med gass (4) eller varmluft;
luftballong
Døme
- fly rundt jorda i ein ballong
kjerald av glas (1) med ballongform
- - glasballong
  - vinballong

Faste uttrykk

lufta gjekk ut av ballongen
interessa, engasjementet for eit tiltak eller liknande vart (brått) svekt eller borte

He

symbol

Tyding og bruk

symbol for grunnstoffet helium

heliumballong

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ballong (1) fylt med den lette gassen helium