Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein ballong	ballongen	ballongar	ballongane

balonˊg

frå fransk; av italiensk balla ‘ball’

hylster, pose (av gummi, plast eller liknande) som blir blåse opp med luft eller med gass som er lettare enn luft
Døme
- blåse opp ein ballong;
- fargerike ballongar fylte med helium
ballong (1) som politiet bruker for å måle om føraren av eit motorisert køyretøy har drukke alkohol
Døme
- politiet bad han blåse i ballongen
stor, rund behaldar av tynt, lufttett material som svever i lufta ved å vere fylt med gass (4) eller varmluft;
luftballong
Døme
- fly rundt jorda i ein ballong
kjerald av glas (1) med ballongform
- - glasballong
  - vinballong

lufta gjekk ut av ballongen
interessa, engasjementet for eit tiltak eller liknande vart (brått) svekt eller borte