Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

heimstad

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

stad der ein bur og har heimen sin;
jamfør heimby og heimbygd
Døme
- det var ikkje arbeid å få på heimstaden
stad der noko høyrer heime, held til eller har opphavet sitt
Døme
- havørna har heimstaden sin særleg langs kysten nordpå;
- Telemark og Setesdal er heimstaden for steva

årestad

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

eldstad
i overført tyding: stad der noko blir til;
heimstad (2)
Døme
- jazzklubben er ein musikalsk årestad

trollheim

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

heimstad for troll (1)
eventyrverd

ætta

adjektiv

Opphav

norrønt ættaðr

Tyding og bruk

som kjem av ei viss ætt eller frå ein viss heimstad

Døme

eg veit ikkje kvar han er ætta frå;
dei er ætta or same bygda

domisil

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin ‘bustad’ av domus ‘hus’

Tyding og bruk

i jus: heimstad, bustad

heime 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt heima, heimi

Tyding og bruk

Døme

du har heime der du trivst