Avansert søk

Nynorskordboka 15 oppslagsord

granat

substantiv hankjønn

Opphav

av latin granatus ‘som inneheld kjernar, kornete’; jamfør granitt

Tyding og bruk

granateple eller granattre
krystallinsk halvedelstein som ofte blir brukt til smykke
Døme
- ein stein med raude granatar i
prosjektil med holrom til sprengladning eller kjemisk stridsmiddel, røyk og liknande
Døme
- ein udetonert granat
- - branngranat
  - geværgranat
  - handgranat

granitt

substantiv hankjønn

Opphav

av italiensk granito ‘korna’, av latin granum ‘korn’; jamfør granat

Tyding og bruk

hard, eruptiv, kornete bergart av kvarts, feltspat og glimmer

Døme

stø som granitt

Faste uttrykk

kvit granitt
prydstein av trondhjemitt

sprenggranat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

granat (3) med sprengladning

karfunkel

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; av latin carbunculus ‘lite glødande kolstykke’

Tyding og bruk

raud edelstein, særleg rubin og granat

brannrøyr

substantiv inkjekjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

del i bombe, granat eller liknande som får sprengladningen til å eksplodere

branngranat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

granat (3) som set fyr der han landar;

jamfør brannbombe

Døme

skyte ein branngranat inn i huset

prosjektil

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå fransk; jamfør projisere

Tyding og bruk

kule, granat eller liknande som blir kasta eller skoten ut or eit våpen

grenader

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk; frå fransk grenadier ‘granatkastar’, av grenade ‘granat’

Tyding og bruk

om eldre forhold: elitesoldat i infanteriet
frå 1961: verva meinig soldat i Hæren og Luftforsvaret

geværgranat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

granat som kan skytast ut med gevær

rakettdriven

adjektiv

Tyding og bruk

som er driven av ein rakettmotor

Døme

huset vart treft av ein rakettdriven granat;
den rakettdrivne bilen kunne køyre i nesten 500 km/t

Side 1 av 2

Resultater per side: