Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

emigrere

emigrera

verb

Opphav

gjennom fransk; frå latin ex ‘ut av’ og migrare ‘vandre’

Tyding og bruk

flytte til eit anna land;
jamfør immigrere
Døme
  • emigrere frå Noreg til Amerika

vandre ut

Tyding og bruk

emigrere;
Sjå: vandre

utvandre

utvandra

verb

Tyding og bruk

flytte til eit anna (oversjøisk) land;
vandre ut, emigrere
Døme
  • utvandre til Australia

vandre

vandra

verb

Opphav

frå lågtysk; samanheng med vinde (2

Tyding og bruk

  1. gå (roleg)
    Døme
    • vandre hand i hand
    • i presens partisipp:
      • sjå ut som eit vandrande juletrevere fælt utspjåka
  2. gå, fare frå stad til stad;
    Døme
    • laksen vandrar;
    • vandre frå stad til stad;
    • vere ferdig til å vandrebudd til å døy
      • ein vandrande fant
  3. stadig flytte på seg
    Døme
    • birøktaren vandrar med kubane etter honningtrekket
    • i fotball:
      • vandrande spiss

Faste uttrykk

  • vandrande nyre
    nyre som har forskyvd seg;
    vandrenyre
  • vandrande ugras
    fleirårig ugras som formeirar og spreier seg både med utløparar frå rota og med frø eller sporar;
    rotugras
  • vandre ut
    flytte til eit anna land;
    utvandre;
    emigrere

immigrere

immigrera

verb

Opphav

av latin immigrare, av im- og migrare ‘vandre’; jamfør in-

Tyding og bruk

kome til eit nytt land og busetje seg der for godt;
jamfør emigrere

emigrasjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

emigrant

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; jamfør emigrere

Tyding og bruk

person som har emigrert;
jamfør immigrant
Døme
  • dei norske emigrantane i Amerika