Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

desorientere

desorientera

verb

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

villeie, forville

Døme

desorientere folket

desorientering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å desorientere eller bli desorientert
Døme
- han har vore offer for desorientering frå motstandarar
det å ikkje vite kor ein er (ofte som følgje av sjukdom eller demens)
Døme
- pasienten kan forville seg på grunn av desorientering og minnesvikt