Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

blaffe

blaffa

verb

Opphav

frå lågtysk; lydord

Tyding og bruk

  1. om eld, lys: blakre, loge opp
    Døme
    • lampa blaffar opp
  2. om flagg, segl og liknande: slå i lufta, flagre, vifte

blaff 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

av blaffe

Tyding og bruk

  1. stuttvarig opploging av eld
  2. stutt, veik vindgust
    Døme
    • eit lite blaff i segla
  3. stuttvarig betring eller endring
    Døme
    • eit blaff i konjunkturane;
    • at ho vann rennet, var vel berre eit blaff;
    • den store interessa er ikkje berre eit blaff

blafre

blafra

verb

Opphav

av blaffe

Tyding og bruk

  1. om lys, eld: blaffe (1) snøgt og sterkt
    Døme
    • lysa blafra i trekken;
    • blafrande nordlys
  2. om segl, flagg o.l.: slå i lufta;
    Døme
    • flagga blafra i vinden